22 febrero 2009

Derrota tallada en mi alma


Estuve allí...
A centímetros gimiendo,
como una impotente guitarra
de cuerda flácidas, muertas,
por el presagio de la victoria de tu mano,
que como lluvia de notas,
música rehizo en mi cuerpo,
cayendo inclemente por la derrota
innominada a un vacío incierto.

No tengo valor para escribir tu nombre en mis frases
por temor a que estas hojas sean blancas,
inocentes, y algún día sangren en un dolor agudo
como un arroyo cruel de un adiós vacilante
luego de veces ver tu cuerpo.

Nadie lo sabe,
pero me tallaste totalmente el alma,
con tus tersas manos gloriosas
y ante mi insaciable y cruda penitencia,
te presentaste todo tierno e inexplicable.

Ahora tengo la esperanza de que sanarás mi suplicio,
mientras sigo aquí, a unos cuantos centímetros gimiendo,
como esa guitarra que aprendiste a tocar,
toda impotente, de cuerdas flácidas,
y yo con mi maldita certeza de una derrota más...
tallada en mi alma.

2 comentarios:

Luger Himmlisch dijo...

Ich mag dieses Gedicht. Es ist sehr gut.


J'aime ce poème. Il est très bon.


m'agrada aquest poema. És molt bo.


Mi piace questa poesia. E 'molto buona.


I like this poem. It is very good.

Chingón, maestra....

Serpiente sabor Sandía dijo...

Gràcies, la meva vida. Dedicat a tu

謝謝你,我的生活。致力於為您

Kiitos, elämäni. Omistautunut sinulle

、私の人生ありがとうございました。あなたに専用の

Thank you, my life. Dedikata lilek

Salamat sa iyo, ang aking buhay. Dedikado sa iyo

Thank you, my life. Dedicated to you

Es pa vos, pué...